سیستم‌های تهویه مرکزی

سیستم‌های تهویه مرکزی به مجموعه‌ای از تجهیزات و فرآیندها اطلاق می‌شود که برای تأمین هوای مطبوع و کنترل دما و رطوبت در ساختمان‌های بزرگ یا فضای گسترده طراحی شده‌اند. این سیستم‌ها معمولاً شامل واحدهای تهویه مطبوع، کانال‌های توزیع هوا و ترموستات‌ها هستند. هدف اصلی آنها ایجاد یک محیط راحت و سالم برای ساکنان است. سیستم‌های تهویه مرکزی به صورت متمرکز کار کرده و می‌توانند برای گرمایش، سرمایش و تهویه هوای تازه مورد استفاده قرار گیرند.

 

مبانی سیستم‌های تهویه مرکزی

سیستم‌های تهویه مرکزی به مجموعه‌ای از تجهیزات و فناوری‌ها اطلاق می‌شود که برای تأمین هوای مطبوع و کنترل دما، رطوبت و کیفیت هوا در فضاهای بزرگ مانند ساختمان‌ها، ادارات، کارخانه‌ها و… به کار می‌روند. مبانی این سیستم‌ها شامل چندین بخش اصلی است:

1.اجزای اصلی سیستم
-چیلرها: برای خنک کردن آب و تأمین سرمایش مورد نیاز.
-بویلرها: برای تولید گرما و تأمین حرارت در فصل‌های سرد.
-هواسازها: برای ترکیب هوای تازه با هوای داخلی و تنظیم دما و رطوبت.
-کانال‌ها: برای توزیع هوای گرم یا سرد به نقاط مختلف ساختمان.
-فن‌ها: برای جابجایی هوا و ایجاد فشار مثبت یا منفی.

2.نوع سیستم‌ها
-سیستم‌های مستقل: شامل چیلر یا بویلر جداگانه برای هر فضا.
-سیستم‌های مرکزی: از یک مرکز اصلی برای تأمین دما و رطوبت تمام ساختمان استفاده می‌شود.
-سیستم‌های VRF: سیستم‌های چندمنظوره که قابلیت تهویه چند فضای مختلف را دارند.

3.اصول کارکرد
-انتقال حرارت: شامل رسانش، همرفت و تابش.
-کنترل رطوبت: برای ایجاد راحتی و جلوگیری از رشد قارچ و باکتری.
-کیفیت هوا: استفاده از فیلترها و سیستم‌های تهویه جهت حذف آلودگی‌ها.

4.طراحی و محاسبات
-بار حرارتی و برودتی: محاسبه نیازهای دما و رطوبت فضا برای طراحی سیستم مناسب.
-بهینه‌سازی انرژی: استفاده از فناوری‌های مدرن برای کاهش مصرف انرژی و هزینه‌ها.
-مدیریت هوشمند: استفاده از سنسورها و سیستم‌های کنترل خودکار برای بهبود عملکرد و راحتی.

5.استانداردها و نکات ایمنی
– رعایت استانداردهای ملی و بین‌المللی در طراحی و نصب.
– توجه به مسائل ایمنی مانند جلوگیری از نشتی گازها و آتش‌سوزی.

6.نگهداری و تعمیرات
– بررسی دوره‌ای سیستم‌ها برای عملکرد بهینه.
– تمیز کردن فیلترها و بررسی تجهیزات برای پیشگیری از خرابی.

سیستم‌های تهویه مرکزی باید به گونه‌ای طراحی شوند که نیازهای خاص هر فضا را تأمین کنند و در عین حال کارایی و صرفه‌جویی در مصرف انرژی را نیز مد نظر داشته باشند.

انواع سیستم‌های تهویه مرکزی

سیستم‌های تهویه مرکزی به عنوان یکی از اجزای کلیدی در تأمین آسایش حرارتی و کیفیت هوای داخلی در ساختمان‌ها و فضاهای بزرگ شناخته می‌شوند. انواع مختلفی از این سیستم‌ها وجود دارد که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1.سیستم تهویه هوای تازه (Ventilation Systems):
– این سیستم‌ها به منظور تأمین هوای تازه و خارج کردن هوای آلوده از ساختمان طراحی شده‌اند. آن‌ها ممکن است شامل هودهای تهویه، فن‌ها و سیستم‌های بازشدگی باشند.

2.سیستم تهویه مطبوع مرکزی (Central Air Conditioning Systems):
– این سیستم‌ها شامل یک واحد مرکزی هستند که هوای سرد یا گرم را تولید کرده و آن را از طریق کانال‌های هوا به بخش‌های مختلف ساختمان منتقل می‌کنند.

3.سیستم گرمایشی مرکزی (Central Heating Systems):
– این سیستم‌ها به تولید گرما و توزیع آن در فضای داخلی می‌پردازند. شامل سیستم‌های آب گرم، بخاری‌های مرکزی و تولید حرارت با سوخت‌های فسیلی یا الکتریکی می‌شوند.

4.سیستم‌های پمپ حرارتی (Heat Pump Systems):
– این سیستم‌ها می‌توانند هم به عنوان گرما و هم به عنوان سرمایش عمل کنند. آن‌ها انرژی را از محیط بیرون جمع‌آوری کرده و آن را به داخل منتقل می‌کنند.

5.سیستم‌های مینی‌اسپلیت (Ductless Mini-Split Systems):
– این سیستم‌ها شامل واحدهای داخلی و خارجی هستند که بدون نیاز به کانال‌کشی، هوای سرد یا گرم را تأمین می‌کنند. این نوع سیستم‌ها بیشتر در فضاهای کوچک یا واحدهای مستقل استفاده می‌شوند.

6.سیستم تهویه با بازیابی حرارت (Heat Recovery Ventilation Systems):
– این سیستم‌ها هوای تازه را از خارج گرفته و حرارت آن را به هوای خارج منتقل می‌کنند تا مصرف انرژی کاهش یابد.

7.سیستم‌های تهویه با کنترل خودکار (Automated Ventilation Systems):
– این سیستم‌ها به طور خودکار بر اساس نیازهای حرارتی و کیفیت هوا عمل می‌کنند و می‌توانند با استفاده از حسگرها و کنترل‌های هوشمند عمل کنند.

هر یک از این سیستم‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند و انتخاب سیستم مناسب بستگی به عواملی نظیر ابعاد ساختمان، نوع آب‌وهوا، بودجه و نیازهای خاص کاربران دارد.

مزایای و معایب سیستم‌های تهویه مرکزی

سیستم‌های تهویه مرکزی، که به عنوان سیستم‌های تهویه مطبوع مرکزی نیز شناخته می‌شوند، مزایا و معایب خاص خود را دارند. در زیر به برخی از این مزایا و معایب اشاره می‌شود:

مزایای سیستم‌های تهویه مرکزی:

1.کنترل دما و رطوبت: این سیستم‌ها می‌توانند دما و رطوبت را به طور یکنواخت در کل ساختمان کنترل کنند و راحتی بیشتر را فراهم کنند.

2.تهویه مطبوع: سیستم‌های مرکزی به شما این امکان را می‌دهند که هوای تازه را از خارج به داخل ساختمان آورد و کیفیت هوای داخل را بهبود بخشید.

3.کاهش مصرف انرژی: اگر به‌درستی طراحی و نصب شده باشند، می‌توانند در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنند و هزینه‌های انرژی را کاهش دهند.

4.فضای داخلی: به دلیل این که تجهیزات تهویه مرکزی معمولاً در یک مکان متمرکز (مانند زیرزمین یا اتاقک خدمات) قرار دارند، فضای داخلی ساختمان کمتر اشغال می‌شود.

5.سروصدای کمتر: این سیستم‌ها معمولاً صدای کمتری نسبت به سیستم‌های تهویه غیر مرکزی دارند، زیرا فشار هوا از طریق کانال‌ها منتقل می‌شود و واحدهای داخلی کم‌صدا هستند.

معایب سیستم‌های تهویه مرکزی:

1.هزینه‌های اولیه بالا: نصب و راه‌اندازی سیستم‌های تهویه مرکزی معمولاً نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه زیادی دارد.

2.نیاز به نگهداری منظم: برای عملکرد بهینه، این سیستم‌ها نیاز به نگهداری و تمیز کردن منظم دارند که ممکن است هزینه‌بر باشد.

3.عدم انعطاف‌پذیری: در صورت نیاز به تنظیمات خاص برای مناطق مختلف ساختمان، ممکن است مشکلاتی ایجاد شود، زیرا دما و رطوبت در کل ساختمان به صورت یکنواخت تنظیم می‌شود.

4.پخش آلودگی: اگر فیلترها و کانال‌ها به خوبی نگهداری نشود، ممکن است گرد و غبار، آلودگی و ذرات مضر به داخل ساختمان منتقل شوند.

5.زمان‌بر بودن نصب: نصب سیستم‌های تهویه مرکزی ممکن است نیاز به زمان بیشتری نسبت به سیستم‌های دیگر داشته باشد، به ویژه در ساختمان‌های قدیمی که نیاز به تغییرات اساسی دارند.

به طور کلی، انتخاب سیستم تهویه مرکزی بستگی به نیازها، بودجه و شرایط خاص هر ساختمان دارد که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.

تأثیر سیستم‌های تهویه مرکزی بر کیفیت هوای داخلی

سیستم‌های تهویه مرکزی نقش مهمی در کیفیت هوای داخلی دارند و تأثیرات مختلفی بر آن می‌گذارند. در ادامه به برخی از این تأثیرات اشاره می‌شود:

۱.تأمین هوای تازه: سیستم‌های تهویه مرکزی به طور منظم هوای تازه را از خارج به داخل محیط وارد می‌کنند. این عمل به کاهش غلظت آلاینده‌ها و مواد معلق در هوا کمک می‌کند.

۲.کنترل رطوبت: این سیستم‌ها قادر به مدیریت سطح رطوبت در فضا هستند. رطوبت بالا می‌تواند منجر به تشکیل کپک و قارچ شود که بر کیفیت هوای داخلی تأثیر منفی می‌گذارد.

۳.فیلتر کردن آلاینده‌ها: سیستم‌های تهویه مرکزی معمولاً دارای فیلترهایی هستند که ذرات معلق، گرد و غبار و آلاینده‌های دیگر را از هوا جدا می‌کنند. فیلترهای با کیفیت بالا می‌توانند به بهبود کیفیت هوا کمک کنند.

۴.تنظیم دما: تنظیم دمای مناسب در محیط می‌تواند بر احساس راحتی و کیفیت زندگی تأثیر بگذارد. دماهای غیرمناسب ممکن است باعث نارضایتی و کاهش کیفیت هوای داخلی شوند.

۵.توزیع یکنواخت هوا: سیستم‌های تهویه مرکزی قادر به توزیع یکنواخت هوا در تمام نقاط محیط هستند، که می‌تواند از تجمع آلودگی‌ها در برخی نقاط جلوگیری کند.

۶.احتمال بروز مشکلات بهداشتی: در صورتی که سیستم‌های تهویه به درستی نگهداری نشوند یا فیلترها به موقع تعویض نشوند، ممکن است منجر به انتشار میکروارگانیسم‌ها و ذرات مضر در هوا شوند.

به طور کلی، سیستم‌های تهویه مرکزی می‌توانند با فراهم کردن هوای تازه، کنترل رطوبت و فیلتر کردن آلاینده‌ها به بهبود کیفیت هوای داخلی کمک کنند، اما ضروری است که به نگهداری و سرویس‌های دوره‌ای آن‌ها توجه ویژه‌ای شود.

زمینه‌های کاربرد سیستم‌های تهویه مرکزی

سیستم‌های تهویه مرکزی در بسیاری از زمینه‌ها و مکان‌ها کاربرد دارند. برخی از این زمینه‌ها شامل موارد زیر است:

1.ساختمان‌های مسکونی: تهویه مرکزی به تامین هوای تازه و کنترل دما در خانه‌ها کمک می‌کند و راحتی ساکنان را افزایش می‌دهد.

2.ساختمان‌های تجاری: در ادارات، فروشگاه‌ها و مراکز تجاری، این سیستم‌ها برای کنترل شرایط محیطی و بهبود راحتی کارکنان و مشتریان استفاده می‌شوند.

3.صنایع: در کارخانه‌ها و مکان‌های صنعتی، تهویه مرکزی به کنترل دما و رطوبت کمک می‌کند و از شرایط کاری بهینه برای کارکنان و تجهیزات اطمینان می‌یابد.

4.بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی: تهویه مناسب در این مکان‌ها حیاتی است تا آلودگی‌ها و میکروب‌ها به حداقل برسند و شرایط بهداشتی بهتری فراهم شود.

5.مراکز آموزشی: در مدارس و دانشگاه‌ها، سیستم‌های تهویه مرکزی به تامین هوای تازه و ایجاد محیطی مناسب برای یادگیری کمک می‌کنند.

6.هتل‌ها و مراکز تفریحی: تهویه مرکزی در هتل‌ها و استراحتگاه‌ها به ارائه تجربه‌ای راحت و دلپذیر برای میهمانان کمک می‌کند.

7.مراکز داده و تکنولوژی: این سیستم‌ها در مراکز داده به حفظ دمای مناسب برای تجهیزات الکترونیکی و جلوگیری از overheating کمک می‌کنند.

8.بناهای تاریخی و فرهنگی: در نگهداری و حفظ میراث فرهنگی، سیستم‌های تهویه مرکزی به جلوگیری از آسیب به آثار و بناهای تاریخی کمک می‌کند.

استفاده از سیستم‌های تهویه مرکزی به بهبود کیفیت هوای داخلی و راحتی در فضاهای مختلف کمک می‌کند و این موضوع برای بسیاری از صنایع و مکان‌ها حیاتی است.

فناوری‌های نوین در سیستم‌های تهویه مرکزی

فناوری‌های نوین در سیستم‌های تهویه مرکزی به منظور بهبود کارایی، کاهش مصرف انرژی و افزایش راحتی کاربران در حال توسعه و پیاده‌سازی هستند. در ادامه به برخی از این فناوری‌ها اشاره می‌شود:

1.سیستم‌های هوشمند کنترل: استفاده از سیستم‌های هوشمند برای کنترل دما و رطوبت به صورت اتوماتیک بر اساس نیاز کاربران و شرایط محیطی. این سیستم‌ها معمولاً از سنسورها و نرم‌افزارهای هوش مصنوعی بهره می‌برند.

2.فناوری VRF (Variable Refrigerant Flow): این فناوری به سیستم‌های تهویه این امکان را می‌دهد که بتوانند مقدار مایع مبرد را در پاسخ به نیاز حرارتی تغییر دهند و به همین دلیل بسیار کارآمدتر از سیستم‌های سنتی هستند.

3.تهویه مکانیزه و بازیافت انرژی: سیستم‌های تهویه‌ای که قادر به بازیافت انرژی موجود در هوای خروجی هستند و آن را برای گرم یا سرد کردن هوای ورودی استفاده می‌کنند، می‌توانند به کاهش مصرف انرژی کمک کنند.

4.فیلترهای هوای پیشرفته: استفاده از فیلترهای HEPA و فیلترهای فعال کربن که قابلیت جذب آلاینده‌ها و ذرات معلق در هوا را دارند و به بهبود کیفیت هوای داخلی کمک می‌کنند.

5.پیش‌گرم‌کن‌های هوای ورودی: این تجهیزات می‌توانند هوای سرد ورودی را پیش از ورود به سیستم تهویه گرم کنند و به این ترتیب انرژی کمتری مصرف شود.

6.تکنولوژی HVAC به‌هم‌پیوسته: سیستم‌های تهویه، گرمایش و سرمایش که به‌طور یکپارچه کار می‌کنند و می‌توانند به شکل کارآمدتری به نیازهای انرژی ساختمان رسیدگی کنند.

7.استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر: سیستم‌های تهویه‌ای که از انرژی خورشیدی یا زمین گرمایی استفاده می‌کنند، می‌توانند به کاهش وابستگی به منابع انرژی فسیلی کمک کنند.

8.مواد عایق پیشرفته: استفاده از مواد عایق با عملکرد بالا که می‌توانند به کاهش اتلاف گرما و در نتیجه صرفه‌جویی در انرژی کمک کنند.

با استفاده از این فناوری‌ها، می‌توان به سیستم‌های تهویه مرکزی کارآمدتر و محیط‌ زیست‌دوست‌تری دست یافت.

نگهداری و تعمیرات سیستم‌های تهویه مرکزی

نگهداری و تعمیرات سیستم‌های تهویه مرکزی بخشی اساسی از عملکرد صحیح و بهینه این سیستم‌ها است. این کار شامل مراحل و فعالیت‌های مختلفی می‌شود که به منظور افزایش عمر مفید تجهیزات، کاهش هزینه‌های انرژی و بهبود کیفیت هوای داخل ساختمان انجام می‌گیرند. در زیر به برخی از موارد کلیدی در نگهداری و تعمیرات سیستم‌های تهویه مرکزی اشاره می‌شود:

1.بازرسی دوره‌ای:
– بازرسی مرتب از اجزاء مختلف سیستم، مانند کمپرسورها، کویل‌ها، فن‌ها و سیستم‌های کنترل.
– بررسی وجود نشتی‌ها و آسیب‌های ظاهری.

2.تمیزکاری:
– تمیز کردن فیلترها: فیلترها باید به صورت دوره‌ای تمیز یا تعویض شوند تا از ورود گرد و غبار و آلاینده‌ها به سیستم جلوگیری شود.
– تمیز کردن کویل‌ها: کویل‌های کندانسور و اواپراتور باید به‌طور مرتب تمیز شوند تا کارایی سیستم حفظ شود.
– تمیز کردن فن‌ها و کانال‌ها: این کار برای جلوگیری از کاهش جریان هوای مناسب و ایجاد بوهای نامطبوع ضروری است.

3.کنترل و تنظیم دما:
– اطمینان از اینکه ترموستات‌ها به درستی کار می‌کنند و تنظیمات دما بهینه هستند.

4.بازرسی سیستم‌های الکتریکی:
– بررسی اتصالات الکتریکی، موتورهای فن و سایر اجزاء برقی برای اطمینان از عملکرد صحیح و جلوگیری از بروز آتش‌سوزی.

5.تنظیم فشار گاز:
– بازرسی و تنظیم فشار گاز مبرد در سیستم‌های تهویه مطبوع.

6.آزمایش و بازرسی عملکرد:
– آزمایش سیستم برای اطمینان از عملکرد بهینه آن، شامل اندازه‌گیری دما و رطوبت.

7.برنامه‌ریزی نگهداری پیشگیرانه:
– تدوین یک برنامه منظم نگهداری برای شناسایی و حل مشکلات قبل از تبدیل شدن به مشکلات جدی‌تر.

8.آموزش پرسنل:
– آموزش کارکنان درباره استفاده صحیح و نگهداری از سیستم‌های تهویه مطبوع.

9.مدیریت مصرف انرژی:
– پیاده‌سازی استراتژی‌های بهینه‌سازی مصرف انرژی به منظور کاهش هزینه‌های عملیاتی.

با رعایت این مراحل، می‌توان از کارایی، ایمنی و عمر طولانی سیستم‌های تهویه مرکزی اطمینان حاصل کرد.

مدیریت مصرف انرژی در سیستم‌های تهویه مرکزی

مدیریت مصرف انرژی در سیستم‌های تهویه مرکزی به معنای بهینه‌سازی عملکرد این سیستم‌ها برای کاهش مصرف انرژی و افزایش کارایی آنهاست. در زیر به برخی از روش‌ها و نکات کلیدی در این زمینه اشاره می‌شود:

1. انتخاب تجهیزات مناسب
-برند و مدل: استفاده از تجهیزات با رتبه انرژی بالا (از جمله تهویه مطبوع با برچسب انرژی A یا بهتر) می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش مصرف انرژی داشته باشد.
-حجم هوای مناسب: انتخاب دستگاه‌هایی که متناسب با حجم فضای مورد نظر طراحی شده‌اند، از مصرف بی‌مورد انرژی جلوگیری می‌کند.

2. استفاده از سیستم‌های هوشمند
-کنترل هوشمند: بکارگیری سیستم‌های کنترل خودکار و هوشمند که بتوانند دما و رطوبت محیط را بهینه‌سازی کنند.
-حسگرها: استفاده از حسگرهای موجود در فضا برای تشخیص حضور افراد و تنظیم دما بر اساس آن.

3. بهینه‌سازی چرخه‌های کاری
-برنامه‌ریزی زمان‌بندی: تنظیم زمان فعالیت سیستم‌ها بر اساس ساعات کاری و نیاز حداکثری فضا.
-تنظیم دما بر اساس نیاز: در فصول مختلف، تنظیم دما بر اساس نیاز و شرایط محیطی.

4. ارتقاء عایق‌بندی
-عایق کاری مناسب: بهبود عایق‌بندی ساختمان و سیستم‌های تهویه برای جلوگیری از اتلاف انرژی.
-بستن درزها: اطمینان از اینکه هیچ درز و نشتی در سیستم‌های تهویه وجود نداشته باشد.

5. نگهداری منظم
-تعمیر و نگهداری دوره‌ای: انجام نگهداری‌های منظم بر روی تجهیزات به منظور حفظ کارایی سیستم.
-تمیز کردن فیلترها: تمیز کردن و تعویض منظم فیلترها برای بهبود جریان هوا و کاهش مصرف انرژی.

6. آموزش کاربران
-آموزش مصرف‌کنندگان: آگاه‌سازی کاربران در مورد بهترین شیوه‌ها برای استفاده از سیستم‌های تهویه و کاهش مصرف انرژی.

7. استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر
-نصب پنل‌های خورشیدی: استفاده از انرژی خورشیدی برای تأمین بخشی از نیاز انرژی سیستم‌های تهویه.
-توسعه سیستم‌های گرمایش و سرمایش خورشیدی: استفاده از سیستم‌های گرمایش و سرمایش که به انرژی خورشیدی وابسته‌اند.

با توجه به این روش‌ها و توجه به نیازهای خاص ساختمان و کاربران، می‌توان مدیریت مصرف انرژی را در سیستم‌های تهویه مرکزی بهینه‌سازی کرد.

نقش سیستم‌های تهویه مرکزی در ساختمان‌های سبز

سیستم‌های تهویه مرکزی در ساختمان‌های سبز نقش حیاتی و اساسی دارند. این سیستم‌ها به بهینه‌سازی مصرف انرژی، بهبود کیفیت هوای داخل ساختمان و ایجاد شرایط راحت‌تری برای ساکنان کمک می‌کنند. در ادامه به برخی از نقش‌های کلیدی سیستم‌های تهویه مرکزی در ساختمان‌های سبز اشاره می‌شود:

1.کاهش مصرف انرژی: سیستم‌های تهویه مرکزی مدرن با استفاده از فناوری‌های نوین و طراحی مناسب می‌توانند به طور قابل توجهی مصرف انرژی را کاهش دهند. این سیستم‌ها معمولاً به گونه‌ای طراحی می‌شوند که با استفاده بهینه از انرژی، هزینه‌های مربوط به انرژی را نیز کاهش دهند.

2.کیفیت هوای داخل ساختمان: یکی از اهداف اصلی ساختمان‌های سبز، فراهم کردن محیطی سالم برای ساکنان است. سیستم‌های تهویه مرکزی با فیلتر کردن و تهویه هوای داخل ساختمان، کیفیت هوا را بهبود می‌بخشند و از تجمع آلودگی‌ها و رطوبت جلوگیری می‌کنند.

3.کنترل دما و رطوبت: این سیستم‌ها با تنظیم دما و رطوبت در داخل ساختمان، راحتی ساکنان را بهبود می‌بخشند و از شرایط ناسالم ناشی از دما و رطوبت غیرمناسب جلوگیری می‌کنند.

4.استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر: بسیاری از سیستم‌های تهویه مرکزی در ساختمان‌های سبز به گونه‌ای طراحی شده‌اند که امکان استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی یا زمین‌گرمایی را فراهم می‌کنند.

5.کاهش اثرات زیست‌محیطی: با بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاهش آلودگی، سیستم‌های تهویه مرکزی به کاهش اثرات زیست‌محیطی ساختمان‌ها کمک می‌کنند و در راستای پایداری محیط زیست گام برمی‌دارند.

6.طراحی پایدار: این سیستم‌ها معمولاً بخشی از طراحی کلی ساختمان‌های سبز هستند و با هدف افزایش کارایی انرژی و کاهش مصرف منابع طبیعی در طراحی و ساخت این ساختمان‌ها مورد توجه قرار می‌گیرند.

در مجموع، سیستم‌های تهویه مرکزی در ساختمان‌های سبز نه تنها به بهینه‌سازی مصرف انرژی و پیشگیری از آلودگی کمک می‌کنند، بلکه کیفیت زندگی ساکنان را نیز بهبود می‌بخشند.

امیدوارم از خواندن این مقاله لذت برده باشید برای مشاهده بقیه مقالات به بخش وبلاگ سایت دانیال تهویه مراجعه کنید.